Różne typy inteligencji - czyli dlaczego nie możemy czasami nauczyć się języka.

Wiele osób uczy się przez wiele lat języka i nie osiąga satysfakcjonujacych efektów. Gdzie jest błąd? Może okazać się, że po prostu sposoby, jakimi się dana osoba uczy , zupełnie  do niej nie pasują. 

Każdy uczący się języków obcych to jednostka i każdy ma zupełnie inny typ tzw inteligencji , co oznacza inne preferecje w uczeniu się.

Nie chodzi tu jednak o ilość punktów IQ, ale o zdolności, które pozwalają nam radzić sobie lepiej (lub gorzej) z różnymi aspektami życia i nauki.

Howard Gardner – amerykański psycholog – wyróżnił osiem typów inteligencji.

Poznanie siebie i swoich preferencji może pomóc nam w nauce języków, ponieważ każdy typ inteligencji możemy przełożyć na odnalezienie najbardziej efektywnego (i przyjemnego) sposobu nauki.

Osoby, które posiadają w przewadze tzw. inteligencję wizualno-przestrzenną, najlepiej uczą się przy wykorzystaniu  wszelkiego rodzaju multimediów, obrazów , symboli, zdjęć itp.

Osoby z inteligencją matematyczno-logiczną podchodzą do nauki , bazując na dedukcji i wzorach. Efektywnie  uczą się przy pomocy róznych tablel , zestawień, podsumowań.

Inteligencja muzyczna oznacza wrażliwość na dźwięki, melodię i rytm, pochodzące z tego, co nas otacza. W nauce języka oznacza to, że w tym wypadku bardziej efektywna jest nauka ze słuchu poprzez korzystanie z różnych nagranych materiałów.  

Ludzie obdarzeni inteligencją językową mają łatwość wypowiedzi – potrafią świetnie operować posiadanym słownictwem a także głosem, co jest bardzo przydatne w nauce języków. Ci mają najlepiej.

Inteligencja ruchowa to umiejętność panowania nad ciałem. W nauce pomocne będą wszelkie aktywności fizyczne, gry i zabawy ruchowe.

Inteligencja interpersonalna przydaje się podczas interakcji z innymi (ucząc się języka w grupie), natomiast intrapersonalna pozwala na skupienie się na sobie, swojej niezależności w osiąganiu założonych celów (również  językowych).

Ostatnia, inteligencja przyrodnicza, to nic innego, jak wrażliwość na otaczającą nas przyrodę. W nauce języka oznacza to umiejętność dostrzegania pewnych wzorów, odnoszenia się do swoich wcześniejszych obserwacji czy doświadczeń.

Znajomość samego siebie jest bez wątpienia bardzo przydatna nie tylko w nauce ale i w życiu.    

Osobowość, styl uczenia się, pewność siebie czy motywacja nie tylko odróżniają nas od siebie, ale mają wpływ na sposób w jaki się uczymy.

Znajomość własnego typu inteligencji i preferencji w uczeniu się pozwala osiągnąć szybsze i lepsze efekty.

Dlatego warto znać swój rodza inteligencji, aby jak najbardzie efektywnie się uczyć.

 

Inne artykuły metodyków LEKTORA;

‘Spotyka Polak obcokrajowca i ... cisza’ czyli skąd  biorą się u nas bariery językowe

Czy w każdym wieku można nauczyć się języka obcego i w jakim stopniu?